'Een twee powezie' is een uit de hand gelopen poëzieproject dat een ode wil brengen aan het puntdicht. Een 'een twee gedicht' is een snapshot waarbij in twee verzen een (schijnbare) tegenstelling ragfijn tussen de woorden verweven wordt en een wereld van poëzie opgeroepen wordt. 'Een twee gedichten' worden verder niet aan vormelijke beperkingen onderworpen, ze zijn in hun hoedanigheid immers al weerloos genoeg. Nog zijn ze weerloos omdat ze in wezen niets anders zijn dan (uiterst korte) puntgedichten, en dus eigenlijk niets nieuws onder de zon. Dichters zoals Gezelle en Verwey, maar ook Lucebert beperkten zich immers al eerder tot een enkel distichon als afzonderlijk gedicht:
oord
slaap: het vertrouwde adres
wakker: niet weten wat bezocht
(Lucebert)
'Een twee gedichten' onderscheiden zich van aforismen omdat zij niet zozeer een of andere wijsheid proberen te vervatten, maar bovenal virtuoos taal (desnoods in alle eenvoud) willen zijn. In het contrast worden zij geboren en blijven zij hangen. Zij hebben geen nood aan een vervolg, hoezeer men dat ook van hen zou kunnen verlangen en hoewel dat in bepaalde gevallen ook mogelijk is. Het zijn gedichten met moeite voldragen, maar net daarin ligt hun schoonheid en poëzie.
'Een twee gedichten' zijn, niettegenstaande hun beperkte lengte, flexibel. Ze kunnen in een momentopname vervat liggen, lichtvoetig of zwaarmoedig zijn, filosofisch en bespiegelend, maar ook maatschappijkritisch. Maar bovenal voeren ze een contrast in poëtische taal naar een hoogtepunt. Net daarin ligt hun essentie. De titel van het gedicht waarmee Ramsey Nasr in 2009 voor een periode van vier jaar tot Dichter des Vaderlands werd verkozen, zou in die optiek een mooi voorbeeld van een 'een twee gedicht' kunnen zijn (maar is het niet want niet met dit opzet geschreven) :
ik wou dat ik twee burgers was
(dan kon ik samenleven)
Het zal u niet verbazen dat nog een aantal memorabele verzen eigenlijk perfect ook de test kunnen doorstaan en dus a posteriori 'een twee gedichten' kunnen genoemd worden. Onze doelstelling is evenwel niet een inventaris op te maken van verzen die in aanmerking zouden kunnen komen en die een label te gaan opplakken. Wel willen we het puntdicht in een nieuw jasje steken (niet meer en niet minder dan twee verzen lang). 'Een twee powezie’ is veel meer dan een volwaardige vingeroefening voor dichters. Het is een zoektocht naar de grenzen van de poëzie. Een zoektocht die nooit af is. Het is moeilijk wonen in twee verzen, maar er is meer dan plaats genoeg.
oord
slaap: het vertrouwde adres
wakker: niet weten wat bezocht
(Lucebert)
'Een twee gedichten' onderscheiden zich van aforismen omdat zij niet zozeer een of andere wijsheid proberen te vervatten, maar bovenal virtuoos taal (desnoods in alle eenvoud) willen zijn. In het contrast worden zij geboren en blijven zij hangen. Zij hebben geen nood aan een vervolg, hoezeer men dat ook van hen zou kunnen verlangen en hoewel dat in bepaalde gevallen ook mogelijk is. Het zijn gedichten met moeite voldragen, maar net daarin ligt hun schoonheid en poëzie.
'Een twee gedichten' zijn, niettegenstaande hun beperkte lengte, flexibel. Ze kunnen in een momentopname vervat liggen, lichtvoetig of zwaarmoedig zijn, filosofisch en bespiegelend, maar ook maatschappijkritisch. Maar bovenal voeren ze een contrast in poëtische taal naar een hoogtepunt. Net daarin ligt hun essentie. De titel van het gedicht waarmee Ramsey Nasr in 2009 voor een periode van vier jaar tot Dichter des Vaderlands werd verkozen, zou in die optiek een mooi voorbeeld van een 'een twee gedicht' kunnen zijn (maar is het niet want niet met dit opzet geschreven) :
ik wou dat ik twee burgers was
(dan kon ik samenleven)
Het zal u niet verbazen dat nog een aantal memorabele verzen eigenlijk perfect ook de test kunnen doorstaan en dus a posteriori 'een twee gedichten' kunnen genoemd worden. Onze doelstelling is evenwel niet een inventaris op te maken van verzen die in aanmerking zouden kunnen komen en die een label te gaan opplakken. Wel willen we het puntdicht in een nieuw jasje steken (niet meer en niet minder dan twee verzen lang). 'Een twee powezie’ is veel meer dan een volwaardige vingeroefening voor dichters. Het is een zoektocht naar de grenzen van de poëzie. Een zoektocht die nooit af is. Het is moeilijk wonen in twee verzen, maar er is meer dan plaats genoeg.
GEDICHTEN, FOTO'S EN ANDERE TEKSTEN OP DEZE WEBSITE MOGEN NIET VERVEELVOUDIGD EN/OF OPENBAAR GEMAAKT WORDEN ZONDER VOORAFGAANDE SCHRIFTELIJKE TOESTEMMING VAN DE AUTEUR.